แต่งานแรกเริ่มของสุนัขไวมาราเนอร์คือการเป็นสุนัขล่าเนื้อที่จัดการสัตว์ขนาดใหญ่ เช่น กวาง, หมี และหมาป่า เมื่อป่าในเยอรมนีลดลงและสัตว์ใหญ่เริ่มหายาก ผู้เลี้ยงไวมาราเนอร์ก็เปลี่ยนความสามารถของสายพันธุ์นี้ไปใช้ในการล่านก, กระต่าย และสุนัขจิ้งจอก

น้องได้ชื่อมาจากสถานที่ในเยอรมนีที่น้องถูกพัฒนาขึ้น – ราชสำนักไวมาร์ ซึ่งขุนนางที่นั่นต้องการสุนัขที่มีความกล้าหาญ มีสติปัญญา มีความสามารถในการดมกลิ่น มีความเร็ว และความอึดบนเส้นทางล่าเหยื่อ สิ่งที่พวกเขาทำเพื่อให้ได้สุนัขในฝันที่เรียกว่า Weimar Pointer ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่เชื่อกันว่าสายพันธุ์ที่นำมาผสมเพื่อสร้างสุนัขไวมาราเนอร์ ได้แก่ English Pointer, Great Dane และสุนัข Huehnerhund หรือสุนัขเลี้ยงไก่สีเทาเงิน

ในปัจจุบัน สุนัขไวมาราเนอร์มักถูกเรียกอย่างเอ็นดูว่า Weims, Silver Ghosts, หรือ Gray Ghosts ส่วนหนึ่งเสน่ห์ของน้องมาจากขนสีเทาอ่อนไปจนถึงสีเทาเงิน และดวงตาสีเหลืองอำพัน, สีเทาอมฟ้า หรือสีเทา แต่สุนัขไวมาราเนอร์มีมากกว่ารูปลักษณ์เฉพาะตัว

สุนัขสายพันธุ์ที่ดูสง่างามแต่ขี้อ้อนพวกนี้เป็นสุนัขที่รักและซื่อสัตย์ ความต้องการอันดับแรกของไวมาราเนอร์คือการได้อยู่กับเจ้าของ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะที่สามารถสัมผัสได้ มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาที่สุนัขไวมาราเนอร์หลายตัวมีชื่อว่า Shadow (เงา) เลย เพราะน้องจะนอนแนบเท้าคุณหรือเดินตามคุณไปทั่วทั้งบ้าน

แต่สุนัขไวมาราเนอร์ก็ไม่ใช่สุนัขสำหรับทุกคน ผู้เลี้ยงสุนัขมือใหม่อาจจะเลี้ยงน้องไม่ไหว สุนัขพวกนี้มีพลังและความอึดสูงมาก ต้องการการออกกำลังกายและกระตุ้นสมองเป็นอย่างมาก หากขาดสิ่งเหล่านี้ น้องอาจจะเครียดและตื่นเต้นง่าย น้องจึงทำให้ปวดหัวได้มาก ด้วยพลังงานที่ต้องปลดปล่อย และสติปัญญาที่จะหาวิธีทำให้ตัวเองมีปัญหาได้เอง!

เนื่องจากสุนัขไวมาราเนอร์เป็นสุนัขล่าเหยื่อ พวกมันจึงมีแรงขับสูงในการไล่ล่า หากไม่ได้รับการฝึกหรือควบคุม น้องจะไล่ล่าและฆ่าสิ่งมีชีวิตใดก็ตามที่ดูคล้ายเหยื่อ ไม่ว่าจะเป็นแมว, สุนัขพันธุ์เล็ก, หนู, กบ, นก และอื่นๆ แล้วน้องจะภูมิใจนำเหยื่อมาให้คุณดู น้องจะไล่ตามนักวิ่งและนักปั่นจักรยานด้วย

ถึงแม้จะมีสัญชาตญาณการล่า แต่สุนัขไวมาราเนอร์ก็เป็นสุนัขที่เลี้ยงในบ้านได้ (เหมือนสุนัขส่วนใหญ่) โดยธรรมชาติแล้วไม่เหมาะกับการอยู่ในกรงหรือสนามหลังบ้านที่มีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์น้อย สุนัขไวมส์เป็นนักคิดที่เป็นอิสระและจะทดสอบขอบเขตของคุณอยู่เสมอ

หากคุณไม่เคยเลี้ยงสุนัขไวมาราเนอร์มาก่อน คุณควรพาน้องไปเข้าชั้นเรียนสำหรับลูกสุนัข ตามด้วยการเรียนเชื่อฟัง แต่การฝึกควรเป็นไปอย่างอ่อนโยนและหนักแน่น เพราะการปฏิบัติที่รุนแรงจะทำให้น้องไม่พอใจ เมื่อน้องได้รับการฝึกแล้ว สุนัขไวมาราเนอร์จะเป็นสุนัขที่มีความสามารถหลากหลาย สามารถเป็นคู่หูในการล่าเหยื่ออย่างใกล้ชิด แข่งขันความคล่องแคล่วว่องไว และเป็นเพื่อนที่ดีของครอบครัว

วิธีที่พวกเขาทำให้ได้สุนัขในฝัน ซึ่งเรียกว่า Weimar Pointer ในตอนแรกนั้น ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่มีความเชื่อว่าสายพันธุ์ที่นำมาใช้เพื่อสร้างสุนัขไวมาราเนอร์นั้นรวมถึง Bloodhound, English Pointer, German Shorthaired Pointer, Great Dane สีฟ้า และ Huehnerhund หรือสุนัขเลี้ยงไก่สีเทาเงิน

เมื่อเวลาผ่านไปหลายทศวรรษ ป่าของเยอรมนีก็เริ่มเล็กลง และสัตว์ขนาดใหญ่ก็เริ่มหายากขึ้น ผู้เลี้ยงสุนัขไวมาราเนอร์จึงเปลี่ยนความสามารถของสุนัขสายพันธุ์นี้มาเป็นการล่านก, กระต่าย และสุนัขจิ้งจอกแทน ในปี 1897 มีการตั้งสโมสรระดับสูงในเยอรมนีเพื่อรักษาสายพันธุ์และทำให้มั่นใจว่าจะมีผู้เพาะพันธุ์ที่มีความรับผิดชอบคอยดูแลพัฒนาการของสุนัขสายพันธุ์นี้ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ซื้อสุนัขไวมาราเนอร์เว้นแต่จะเป็นสมาชิกของสโมสร และมีการวางแนวปฏิบัติที่เข้มงวดในการเพาะพันธุ์สุนัขไวมาราเนอร์

ในปี 1929 Howard Knight นักกีฬาชาวอเมริกัน ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมสโมสรเยอรมันและนำสุนัขไวมาราเนอร์ 2 ตัวไปยังสหรัฐอเมริกา ชาวเยอรมันปกป้อง “Gray Ghosts” ของพวกเขามาก ถึงแม้ Knight จะสัญญาว่าจะรักษาความบริสุทธิ์ของสายพันธุ์ แต่ทางสโมสรก็ส่งสุนัขที่ทำหมันให้เขาไป 2 ตัว อย่างไรก็ตาม Knight ไม่ท้อถอย เขายังคงพยายามหาสุนัขที่จะใช้เป็นพ่อแม่พันธุ์ในสหรัฐฯ ต่อไป

ในที่สุด ในปี 1938 เขาก็ได้สุนัขเพศเมีย 3 ตัว และลูกสุนัขเพศผู้ 1 ตัว สุนัขเพศเมียประกอบด้วยพี่น้อง 2 ตัวชื่อ Adda และ Dorle v. Schwarzen Kamp และสุนัขเพศเมียอายุ 1 ขวบชื่อ Aura v. Gailberg ส่วนลูกสุนัขตัวผู้มีชื่อว่า Mars aus der Wulfsreide ผู้เพาะพันธุ์อื่นๆ ต่างเข้าร่วมกับ Knight ในการพยายามเพาะพันธุ์สุนัขไวมาราเนอร์ในสหรัฐฯ และในปี 1942 ก็มีการก่อตั้ง Weimaraner Club of American ขึ้น โดยสมาคมอเมริกันเคนเนลคลับ (AKC) รับรองสายพันธุ์นี้ในช่วงท้ายปี 1942

สายพันธุ์นี้ได้ปรากฏโฉมครั้งแรกอย่างเป็นทางการในงาน Westminster Kennel Club show ในปี 1943 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 การเลี้ยงสุนัขไวมาราเนอร์ในเยอรมนีทำได้ยาก ผู้เพาะพันธุ์จึงส่งสุนัขไวมาราเนอร์ที่โดดเด่นหลายตัวมายังสหรัฐฯ เมื่อสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 ทหารอเมริกันจำนวนมากนำสุนัขไวมาราเนอร์กลับบ้าน และน้องก็เริ่มได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะเมื่อประธานาธิบดี Dwight D. Eisenhower นำสุนัขไวมาราเนอร์ของเขาชื่อ Heidi เข้าไปในทำเนียบขาว

ในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 1950 สุนัขไวมาราเนอร์เป็นสายพันธุ์ยอดนิยมอันดับที่ 12 ที่ AKC จดทะเบียน แต่น่าเสียดายที่สิ่งนี้นำไปสู่การเพาะพันธุ์อย่างไม่รับผิดชอบเป็นจำนวนมาก เมื่อคุณภาพของสายพันธุ์ลดลงและปัญหานิสัยเริ่มพบได้บ่อย ความนิยมของสุนัขไวมาราเนอร์ก็ลดลงตามมา

ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 จำนวนการจดทะเบียนสุนัขไวมาราเนอร์ลดลงเกือบครึ่งหนึ่งจากที่เคยมีในปี 1957 โดยจำนวนยังคงลดลงเรื่อยๆ ตลอดทศวรรษ 1970 และ 1980 สิ่งนี้ทำให้ผู้เพาะพันธุ์ที่ทุ่มเทกับสายพันธุ์ (ไม่ใช่แค่เพาะพันธุ์ลูกสุนัขเพื่อขาย) มีโอกาสปรับปรุงสุขภาพ อุปนิสัย และการสร้างโครงสร้างของสายพันธุ์สุนัขไวมาราเนอร์ให้ดีขึ้น จำนวนการจดทะเบียนเริ่มเพิ่มขึ้นอีกครั้งในทศวรรษ 1990 และในปัจจุบัน สุนัขไวมาราเนอร์ก็เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในอเมริกาอีกครั้ง โดยอยู่ในอันดับที่ 30 จาก 155 สายพันธุ์และสายพันธุ์ย่อยที่ AKC จดทะเบียน

สุนัขไวมาราเนอร์โดยทั่วไปจะเป็นมิตร, ไม่กลัวอะไร, ตื่นตัว, และเชื่อฟัง ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ทำให้พวกมันเป็นเพื่อนและสุนัขเฝ้าบ้านที่ดี ในทางกลับกัน น้องก็ดื้อรั้น, ฉลาด, กระวนกระวาย และมีความมุ่งมั่น นี่คือสุนัขที่จะเข้ามาควบคุมครัวเรือนหากคุณให้โอกาสน้องแม้เพียงครึ่งหนึ่ง น้องจะกัด, เห่า, ไล่ล่าแมว และขโมยเนื้อย่างจากเคาน์เตอร์ – หากคุณไม่ให้น้องเข้าสังคมหรือฝึกฝนกับผู้ฝึกที่มีประสบการณ์เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาพฤติกรรมร้ายแรง เช่น การกัด

อุปนิสัยได้รับผลกระทบจากปัจจัยหลายอย่าง รวมถึงพันธุกรรม, การฝึก และการทำให้เข้าสังคม ลูกสุนัขที่มีอุปนิสัยดีจะอยากรู้อยากเห็นและชอบเล่น เต็มใจที่จะเข้าหาคนและให้คนอุ้ม เลือกลูกสุนัขที่อยู่ตรงกลาง ไม่ใช่ตัวที่กำลังรังแกพี่น้องหรือตัวที่ซ่อนอยู่ตามมุม พยายามพบแม่สุนัขอย่างน้อยหนึ่งตัว – มักจะเป็นแม่ที่ว่างอยู่ – เพื่อให้แน่ใจว่าแม่มีอุปนิสัยที่ดีและคุณรู้สึกสบายใจด้วย การพบพี่น้องหรือญาติอื่นๆ ของพ่อแม่ก็มีประโยชน์ในการประเมินว่าลูกสุนัขจะโตขึ้นมาเป็นอย่างไร

เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัว สุนัขไวมาราเนอร์ต้องการการทำให้เป็นสังคมตั้งแต่เนิ่งๆ – การสัมผัสกับผู้คน สถานที่ เสียง และประสบการณ์ที่หลากหลาย – ตอนที่พวกมันยังเด็ก แต่สำหรับสุนัขไวมาราเนอร์ การทำให้เป็นสังคมควรดำเนินต่อไปตลอดชีวิตของน้อง การเข้าสังคมจะช่วยทำให้แน่ใจว่าลูกสุนัขไวมาราเนอร์ของคุณจะเติบโตขึ้นเป็นสุนัขที่มีบุคลิกดี เป็นมิตร และสนุกสนานเช่นนี้ตลอดไป

การส่งน้องเข้าเรียนชั้นอนุบาลสำหรับสุนัขถือเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี การเชิญแขกมาเยี่ยมเยือนอย่างสม่ำเสมอ พาน้องไปสวนสาธารณะที่มีผู้คนพลุกพล่าน ร้านค้าที่อนุญาตให้นำสุนัขเข้า และการพาน้องเดินเล่นเพื่อพบปะเพื่อนบ้าน ก็จะช่วยให้น้องฝึกฝนทักษะการเข้าสังคมได้อีกด้วย

โรคข้อสะโพกเสื่อม เป็นความผิดปกติของข้อสะโพก อาจเกิดขึ้นข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง สุนัขที่เป็นโรคนี้อาจมีอาการแสดงทางคลินิกหรือไม่ก็ได้ แม้ว่าแนวโน้มของโรคข้อสะโพกเสื่อมจะถูกมองว่าเป็นพันธุกรรม แต่อาหาร การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว และสิ่งแวดล้อมก็คิดว่าเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดโรคนี้ด้วย

ท้องอืดลม (GDV หรือบลูท หรือทอร์ชั่น) เป็นภาวะคุกคามชีวิตที่อาจเกิดขึ้นกับสุนัขพันธุ์ใหญ่ที่อกลึก โดยเฉพาะถ้าพวกมันกินอาหารมื้อใหญ่มื้อเดียวต่อวัน กินอย่างรวดเร็ว ดื่มน้ำปริมาณมากหลังจากกินอาหาร และออกกำลังกายอย่างหนักหลังจากกินอาหาร บางคนคิดว่าถาดใส่อาหารชนิดยกสูงและประเภทของอาหารก็อาจเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดภาวะนี้ได้เช่นกัน มักพบในสุนัขสูงอายุ GDV เกิดขึ้นเมื่อกระเพาะมีแก๊สหรืออากาศพองตัวขึ้นแล้วผิดรูป (ทอร์ชั่น) สุนัขจะไม่สามารถเรอหรืออาเจียนเพื่อขับอากาศส่วนเกินออกจากกระเพาะอาหารของตน และการไหลกลับของเลือดไปยังหัวใจก็ถูกกีดขวาง ความดันโลหิตจะตกและสุนัขจะช็อก หากไม่ได้รับการรักษาทางการแพทย์อย่างทันท่วงที สุนัขอาจตายได้ สงสัยภาวะท้องอืดเมื่อสุนัขมีหน้าท้องป่อง น้ำลายไหลมากผิดปกติและรู้สึกจุกแต่อาเจียนไม่ออก น้องอาจกระสับกระส่าย ซึม อ่อนเพลีย อ่อนแรง และมีชีพจรเต้นเร็ว สิ่งสำคัญคือต้องพาสุนัขไปพบสัตวแพทย์โดยเร็วที่สุด

โรค Von Willebrand (VWD) เป็นโรคทางพันธุกรรมที่เกิดจากการขาดแคลน clotting factor VIII antigen (von Willebrand factor) อาการหลักคือเลือดออกมากเกินไปหลังจากได้รับบาดเจ็บหรือผ่าตัด อาการอื่นๆ เช่น เลือดกำเดาไหล เหงือกมีเลือดออก หรือมีเลือดออกในกระเพาะอาหารหรือลำไส้ ก็อาจพบได้ สุนัขส่วนใหญ่ที่เป็นโรค von Willebrand จะใช้ชีวิตได้ตามปกติ หากคุณกังวลเรื่องนี้ สัตวแพทย์สามารถตรวจเพื่อหาว่าสุนัขของคุณเป็นโรคนี้หรือไม่

Distichiasis เป็นภาวะที่สุนัขมีขนตาเพิ่มอีกแถว มักจะอยู่ที่เปลือกตาล่าง ทำให้เกิดการระคายเคืองกระจกตาและน้ำตาไหล

Entropion ความผิดปกตินี้มักชัดเจนตั้งแต่อายุ 6 เดือน ทำให้เปลือกตาม้วนเข้าด้านใน ระคายเคืองหรือทำให้ลูกตาบาดเจ็บ อาจเกิดกับตาข้างเดียวหรือทั้งสองข้างก็ได้ หากสุนัขไวมาราเนอร์ของคุณเป็น entropion คุณอาจสังเกตเห็นว่าน้องถูตา ภาวะนี้สามารถแก้ไขได้ด้วยการผ่าตัดหากจำเป็น

Factor XI Deficiency เป็นความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือดอีกชนิดหนึ่ง มักเป็นเพียงเล็กน้อย แต่อาจรุนแรงได้หลังจากเกิดการบาดเจ็บหรือการผ่าตัด

ภาวะไทรอยด์ฮอร์โมนต่ำ: เกิดจากการขาดฮอร์โมนไทรอยด์ อาจทำให้เกิดอาการต่างๆ เช่น ภาวะมีบุตรยาก, โรคอ้วน, สมองทึบ และขาดพลังงาน ขนของสุนัขอาจกลายเป็นหยาบและเปราะและเริ่มร่วง ในขณะที่ผิวหนังกลายเป็นแข็งและสีเข้มขึ้น ภาวะไทรอยด์ฮอร์โมนต่ำสามารถจัดการได้ดีมากด้วยยาฮอร์โมนไทรอยด์ทดแทนรายวัน โดยสุนัขจะต้องทานยาตลอดชีวิต

Progressive Retinal Atrophy (PRA) เป็นความผิดปกติของจอประสาทตาที่เสื่อมสลายไปเรื่อยๆ จนกระทั่งทำให้ตาบอดในที่สุดจากการสูญเสียเซลล์รับแสงด้านหลังลูกตา PRA สามารถตรวจพบได้ก่อนที่สุนัขจะแสดงอาการตาบอดเป็นปี โชคดีที่สุนัขสามารถใช้ประสาทสัมผัสอื่นๆ เพื่อชดเชยการมองไม่เห็นได้ และสุนัขตาบอดก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างเต็มที่และมีความสุข แค่อย่าชอบเปลี่ยนที่เฟอร์นิเจอร์บ่อยๆ ก็พอ ผู้เพาะพันธุ์ที่น่าเชื่อถือจะนำสุนัขไปตรวจสายตากับจักษุแพทย์สัตวแพทย์ทุกปี และไม่เพาะพันธุ์สุนัขที่เป็นโรคนี้

Immune-mediated Disease ลูกสุนัขไวมาราเนอร์เป็นจำนวนน้อยมีปฏิกิริยาต่อวัคซีน โดยเฉพาะวัคซีนรวม โดยมีไข้ เม็ดเลือดขาวสูง และมีการอักเสบของเนื้อเยื่อและข้อต่อ การแสดงปฏิกิริยามักเกิดขึ้นบ่อยที่สุดในช่วงอายุ 12 ถึง 16 สัปดาห์ สโมสรสุนัขไวมาราเนอร์แห่งอเมริกาแนะนำว่าควรให้วัคซีนลูกสุนัขเพียงที่อายุ 8 และ 12 สัปดาห์ด้วยวัคซีนหลัก 4 ชนิด คือ distemper, adenovirus 2, parainfluenza และ parvovirus ส่วนวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าสามารถฉีดได้เมื่ออายุ 16 สัปดาห์

การมีอารมณ์ขันก็ช่วยได้เช่นกัน โดยเฉพาะเมื่อคุณเห็นว่าสุนัขไวมาราเนอร์ของคุณทำสนามหลังบ้านเละเทะขนาดไหนในความพยายามที่จะกำจัดหนู ตุ่น และแมลง น้องจะภาคภูมิใจในความพยายามอย่างหนักของตัวเอง ดังนั้นอย่าลืมชมน้อง ในขณะที่คุณคำนวณในใจว่าจะต้องใช้เวลา เงิน และความพยายามมากแค่ไหนในการจัดสนามหลังบ้านให้กลับมาเป็นอย่างที่คุณชอบ คุณอาจต้องคอยดูแลน้องอย่างใกล้ชิดมากขึ้นและให้น้องออกกำลังกายเพิ่มเติม

สุนัขไวมาราเนอร์จำเป็นต้องออกกำลังกายวันละ 2-3 ชั่วโมง หากคุณต้องการป้องกันไม่ให้น้องเห่า, กัด และขุดหลุมเล่น เล่นเกมโยนจับและเกมวิ่งอื่นๆ พาน้องวิ่งหรือเดินป่า สอนให้น้องวิ่งควบคู่ไปกับจักรยานของคุณ หรือให้น้องเข้าร่วมกีฬาสุนัข เช่น การแข่งขันความคล่องแคล่วหรือ flyball และแน่นอน คุณสามารถพาน้องไปล่าสัตว์ได้เสมอ

ตรวจสอบให้แน่ใจว่าสนามหลังบ้านของคุณป้องกันการหลบหนีได้ สุนัขไวมส์เป็นจอมหลบหนีเวลาถูกกักขัง และเก่งมากในการเรียนรู้ที่จะเปิดประตูและประตูรั้ว กระโดดข้าม หรือขุดอุโมงค์ใต้รั้ว นั่นเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำไมการเลี้ยงในบ้านจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ในบ้าน สุนัขไวมาราเนอร์ที่โตเต็มวัยและผ่านการฝึกมาอย่างดีจะเป็นเงาตามตัวคุณไปทุกที่ ตั้งแต่ในห้องนอนไปจนถึงห้องน้ำ ห้องครัว และห้องนั่งเล่น

ลูกสุนัขไวมาราเนอร์เป็นความท้าทายและต้องการการดูแลอย่างใกล้ชิด น้องอาจเป็นตัวกัดทำลายและฝึกขับถ่ายได้ยาก การฝึกให้อยู่ในกรงเป็นความคิดที่ดี สุนัขไวมาราเนอร์ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ที่มีอาการเครียดเมื่อถูกทิ้งไว้ตามลำพัง (ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกในสายพันธุ์นี้) อาจกลายเป็นสุนัขทำลายข้าวของและอาจ “ขุด” ในพรมหรือโซฟาของคุณเพื่อพยายามสร้างรังที่ปลอดภัย

อย่างแน่นอนว่ามันไม่ใช่ปัญหาด้านพฤติกรรม แต่ต้องระวังเพราะสุนัขไวมาราเนอร์มีริมฝีปากหย่อนคล้อย ไม่ใช่จะทำเรือล่มหรอกนะ แต่จะกระเด็นน้ำไปทั่วเวลากินน้ำ มีผ้าเช็ดมือเตรียมไว้ใกล้ๆ เพื่อเช็ดปากและเช็ดคราบน้ำที่หกเลอะเทอะ

สุนัขไวมาราเนอร์ฉลาดมาก แต่ก็คิดเป็นอิสระด้วย การผสมผสานนั้นอาจทำให้การฝึกเป็นความท้าทาย ต้องสม่ำเสมอและหนักแน่น แต่ใจเย็นๆ สุนัขไวมาราเนอร์ค่อนข้างอ่อนไหวและไม่ตอบสนองดีต่อความโกรธ แต่คุณต้องพูด “ไม่” และต้องหมายความตามนั้นจริงๆ ให้เซสชั่นการฝึกสั้นๆ แต่น่าสนใจ และจบลงด้วยการให้น้องทำอะไรสักอย่างให้ถูกต้องเพื่อที่คุณจะได้ชมน้องที่ทำงานเสร็จได้ดี

สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด พยายามคงอารมณ์ขันของคุณไว้ให้มั่น สุนัขไวมาราเนอร์ของคุณอาจทำหรือไม่ทำตามที่คุณบอก ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง แต่น้องจะไม่เชื่อฟังอย่างมีสไตล์เสมอ ความสามารถบางอย่างที่สุนัขไวมาราเนอร์ของคุณอาจได้มา ได้แก่ การหยิบน้ำแข็งจากช่องแช่แข็งในตู้เย็น, เปิดก๊อกน้ำ และเปิดประตูรั้วและประตูบ้าน – รวมทั้งประตูตู้เย็น สอนให้น้องทำกลเล่นง่ายมาก และคุณอาจต้องการทำเช่นนั้น เพียงเพื่อให้น้องมีงานทำและไม่ก่อปัญหา

หากไม่แน่ใจว่าน้องอ้วนหรือไม่ ให้ลองทดสอบด้วยสายตาและมือ ก่อนอื่น มองลงไปที่น้อง คุณควรจะเห็นรอบเอวได้ จากนั้นวางมือบนหลังของน้อง โดยให้นิ้วหัวแม่มืออยู่บนกระดูกสันหลัง และแยกนิ้วมือลงด้านข้าง คุณควรจะสัมผัสได้ถึงซี่โครงโดยไม่เห็นมันอย่างชัดเจน ถ้าคลำไม่เจอ แสดงว่าน้องต้องการอาหารน้อยลงและออกกำลังกายมากขึ้น สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการให้อาหารสุนัขไวมาราเนอร์ของคุณ โปรดดูคำแนะนำของเราสำหรับการเลือกอาหารที่เหมาะสม, การให้อาหารลูกสุนัข และการให้อาหารสุนัขโต

สุนัขไวมาราเนอร์ขนยาวจะมีขนนุ่มและมีขนปลายหางและขา แต่หาเห็นได้ยากมากในประเทศนี้ จมูกของสุนัขไวมส์จะเป็นสีเทาเข้ม บริเวณด้านในของใบหูและริมฝีปาก ซึ่งมีขนบางหรือไม่มีขน ผิวหนังจะเป็นสีชมพู ไม่ใช่สีขาวหรือสีดำ

สุนัขไวมาราเนอร์เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ดูแลขนง่ายที่สุด แม้แต่ตอนที่น้องวิ่งผ่านโคลนมา สิ่งสกปรกก็ดูเหมือนจะหลุดออกจากตัวน้องเอง การแปรงขนด้วยแปรงขนหนูทุกสัปดาห์ควรช่วยให้ขนและผิวหนังของน้องแข็งแรง สุนัขไวมาราเนอร์ผลัดขน แต่การแปรงขนจะช่วยลดปริมาณขนหลุดร่วงที่ติดบนเสื้อผ้าและเฟอร์นิเจอร์ของคุณ แค่ใช้ผ้าชามัวร์เช็ดตัวน้องเพื่อให้ขนสีเงินวาววับก็พอ

อาบน้ำเมื่อจำเป็น น้องมีความสุขมากกับการไปกลิ้งตัวในสิ่งที่มีกลิ่นเหม็น ดังนั้นคงต้องอาบน้ำบ่อยกว่าปกติ สุนัขทุกสายพันธุ์ที่มีหูห้อยลงมักมีปัญหากับการติดเชื้อในหู ตรวจดูหูสุนัขไวมาราเนอร์ของคุณทุกสัปดาห์ และใช้สำลีชุบน้ำยาทำความสะอาดตามคำแนะนำของสัตวแพทย์เช็ดให้สะอาด อย่าเอาสำลีหรือสิ่งอื่นใดแหย่เข้าไปในรูหู เพราะอาจทำให้ช่องหูเสียหายได้ สุนัขไวมาราเนอร์ของคุณอาจมีการติดเชื้อที่หู หากด้านในใบหูมีกลิ่นเหม็น ดูแดงหรือดูเจ็บ หรือน้องส่ายหัวหรือเกาหูบ่อยๆ

แปรงฟันสุนัขไวมาราเนอร์ของคุณอย่างน้อยสัปดาห์ละ 2-3 ครั้งเพื่อขจัดคราบหินปูนและแบคทีเรียที่ซ่อนอยู่ข้างใน การแปรงฟันทุกวันจะยิ่งดีกว่าหากคุณต้องการป้องกันโรคเหงือกและกลิ่นปาก

ตัดเล็บเดือนละ 1-2 ครั้ง หากสุนัขไม่ได้สึกเล็บตามธรรมชาติ หากคุณได้ยินเสียงเล็บดังกึกกักบนพื้น แสดงว่าเล็บยาวเกินไป เล็บที่ตัดแต่งอย่างเรียบร้อยจะช่วยให้เท้าของสุนัขอยู่ในสภาพดี และป้องกันไม่ให้ขาของคุณถูกข่วนเวลาที่สุนัขไวมาราเนอร์ของคุณกระโจนขึ้นมาทักทายอย่างกระตือรือร้น

เริ่มฝึกให้สุนัขไวมาราเนอร์ของคุณชินกับการถูกแปรงขนและตรวจร่างกายตั้งแต่ยังเป็นลูกสุนัข สัมผัสเท้าของน้องบ่อยๆ – สุนัขมักไวต่อการถูกสัมผัสที่เท้า – และดูภายในปาก หู ทำให้การดูแลขนเป็นประสบการณ์ที่ดี เต็มไปด้วยคำชมและรางวัล และคุณจะวางรากฐานสำหรับการตรวจโดยสัตวแพทย์และการจับตัวอื่นๆ ได้ง่ายขึ้นเมื่อน้องโตเป็นสุนัขเต็มวัย

ในขณะที่แปรงขน ให้ตรวจหาแผล ผื่น หรือร่องรอยของการติดเชื้อ เช่น ผิวหนังแดง บวม หรืออักเสบ บนผิวหนัง ในหู จมูก ปาก ตา และเท้า ควรมีดวงตาที่ใสไม่มีสิ่งผิดปกติ การตรวจร่างกายอย่างละเอียดทุกสัปดาห์จะช่วยให้คุณสังเกตเห็นปัญหาสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นได้ตั้งแต่เนิ่นๆ

สอนลูกของคุณไม่ให้เข้าใกล้สุนัขตอนกำลังกินหรือนอนหลับ หรือพยายามแย่งอาหารของสุนัข ไม่ควรปล่อยให้สุนัขที่เป็นมิตรแค่ไหนอยู่กับเด็กโดยไม่มีผู้ใหญ่ดูแล สุนัขไวมาราเนอร์ไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับครอบครัวที่เลี้ยงแมว, สุนัขพันธุ์เล็ก, กระต่าย, หนูแฮมสเตอร์, เจอร์บิล หรือนก สุนัขไวมาราเนอร์มีสัญชาตญาณการล่าเหยื่อสูงและเป็นเรื่องยากหรือแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนเส้นทางสัญชาตญาณนั้น น้องจะไล่ล่าและฆ่าสัตว์ขนปุยตัวเล็กหรือตัวใหญ่ที่เห็น หากทำได้