จนถึงทุกวันนี้ ชื่อเสียงของสุนัขซามอยด์ในฐานะสุนัขที่ฉลาด สง่างาม เป็นสุนัขของครอบครัวก็ยังคงสมควรได้รับ น้องมักจะเลือกที่จะรักใคร่คนพิเศษคนหนึ่งในครัวเรือนเป็นพิเศษ แต่น้องก็ให้ความรักกับทุกคนในฝูง การที่จะมีความสุขที่สุดคือเมื่อน้องได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตครอบครัว สายพันธุ์นี้ต้องการอยู่กับผู้คน ที่จริงแล้วการปล่อยให้สุนัขซามอยด์อยู่คนเดียวมากเกินไปเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการทำให้น้องรู้สึกแย่

นอกเหนือจากรอยยิ้มของแซมมี่แล้ว ลักษณะเฉพาะของสุนัขซามอยด์คือขนสีขาวหนาแน่นของน้อง ในช่วงฤดูหนาวขนจะหนาแน่นมากจนแทบมองไม่เห็นผิวหนังข้างใต้ ซึ่งหมายความว่าจะมีขนร่วงหนักในช่วงฤดูใบไม้ผลิ และเชื่อหรือไม่ว่า “ขนแกะซามอยด์” เป็นที่ชื่นชอบของช่างทอผ้า ขนแกะจะถูกหวีให้เรียบ ปั่นเป็นเส้นด้าย แล้วถักทอเป็นเสื้อผ้าที่สวยงามและอบอุ่น

งดงามอย่างที่เห็น แต่ขนของแซมมี่นั้นยากที่จะดูแลรักษา เจ้าของต้องขยันหมั่นเพียรในการแปรงขนเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่พันกันและเป็นก้อน และอย่างที่คุณอาจเดาได้ เมื่อถึงเวลาที่ขนร่วง ปริมาณขนสีขาวรอบบ้าน สนาม บนเฟอร์นิเจอร์ และติดอยู่กับเสื้อผ้าของคุณ อาจทำให้รู้สึกท่วมท้นได้ อย่างไรก็ตาม สำหรับเจ้าของที่สามารถรับมือกับความรับผิดชอบนี้ได้ สุนัขซามอยด์ที่ได้รับการดูแลขนเป็นอย่างดีนั้นช่างงดงามจับตา

ถึงแม้ว่าสายพันธุ์นี้จะเป็นมิตรและฉลาดแค่ไหน การเลี้ยงสุนัขซามอยด์ก็เป็นเรื่องที่ท้าทาย น้องอาจเป็นสุนัขที่ช่างพูด แสดงความชอบและไม่ชอบออกมาด้วยการส่งเสียงดัง หอน หรือเห่า วิธีที่ดีที่สุดคือรักษาให้สุนัขพันธุ์นี้ที่ชอบทำงานให้มีงานทำอยู่เสมอ ไม่เช่นนั้นน้องจะมีแนวโน้มที่จะหันไปทำพฤติกรรมที่น่ารำคาญหรือทำลาย เช่น ขุดหลุม กระโดดข้ามรั้ว ล้วงถังขยะ หรือกัดรองเท้า สัญชาตญาณการล่าเหยื่อของน้องนั้นแรงกล้า ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับน้องที่จะต้านทานการไล่ล่ากระรอก กระต่าย หรือแม้แต่แมว

แม้ว่าสุนัขซามอยด์ที่ผ่านการฝึกมาเป็นอย่างดีก็ไม่น่าจะไว้ใจให้อยู่นอกสายจูง การฝึกสุนัขซามอยด์นั้นก็ท้าทายเช่นกัน สายพันธุ์นี้ฉลาด เรียนรู้ได้เร็ว แต่คุณต้องเข้าหาการฝึกอบรมด้วยทัศนคติที่ถูกต้อง ให้น้องได้ลองคิดแก้ปัญหาบ้าง อย่าทำให้น้องเบื่อกับการทำซ้ำ ๆ การทำ Agility และการสืบรอยทำให้เกิด “การออกกำลังกายทางความคิด” ที่เหมาะสำหรับสุนัขซามอยด์

จุดเด่นของสุนัขซามอยด์

เป็นมิตรและอ่อนโยน สุนัขซามอยด์เป็นที่รู้จักในด้านอุปนิสัยที่เป็นมิตรและอ่อนโยน พวกน้องซื่อสัตย์ต่อครอบครัวของพวกน้องมากและเป็นเพื่อนที่ดีเยี่ยม
กระฉับกระเฉงและชอบเล่น สุนัขซามอยด์เป็นสุนัขที่กระฉับกระเฉงและต้องออกกำลังกายอย่างน้อย 30 ถึง 60 นาทีต่อวัน นี่อาจเป็นส่วนผสมของการเดิน วิ่ง และเล่น
ฉลาดและฝึกง่าย สุนัขซามมี่นั้นฝึกอย่างค่อนข้างง่าย แต่บางครั้งก็ดื้อได้ วิธีการเสริมแรงในเชิงบวกเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการฝึก
ต้องการการดูแลขนเป็นพิเศษ สุนัขซามอยด์ต้องการการดูแลขนมาก โดยเฉพาะในช่วงฤดูขนร่วง ควรแปรงขนทุกวันเพื่อกำจัดขนที่หลุดร่วงและพันกัน และควรอาบน้ำตามความจำเป็น
ปัญหาสุขภาพ ปัญหาสุขภาพที่อาจส่งผลต่อสุนัขซามอยด์ได้แก่ ข้อสะโพกเสื่อม ข้อศอกเสื่อม และปัญหาเกี่ยวกับดวงตา จึงเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องพาน้องไปพบสัตวแพทย์เพื่อตรวจสุขภาพเป็นประจำ เพื่อเฝ้าระวังสุขภาพของน้อง

ประวัติของสุนัขซามอยด์

สุนัขซามอยด์ที่แข็งแรงและมีนิสัยอ่อนโยน เดิมถูกใช้เพื่อล่าสัตว์ เลี้ยงกวางเรนเดียร์ และลากเลื่อนโดยชาวไซบีเรีย Samoyede มีคำกล่าวว่าชาว Samoyede ปฏิบัติต่อสุนัขทำงานเหล่านี้ด้วยความกรุณา โดยอนุญาตให้พวกน้องเข้าร่วมกิจกรรมครอบครัวเมื่อสิ้นสุดวัน ความใกล้ชิดนี้สร้างความไว้วางใจและความภักดีในสายพันธุ์ซึ่งยังคงอยู่จนถึงปัจจุบัน

สุนัขซามอยด์เริ่มเดินทางออกจากไซบีเรียในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 เพื่อลากเลื่อนในการสำรวจขั้วโลก รวมถึงการเดินทางอันโด่งดังของเซอร์ เออร์เนสต์ แชคเคิลตันสู่ทวีปแอนตาร์กติกา สุนัขเหล่านี้ต้องทนทุกข์ทรมานอย่างสาหัสควบคู่ไปกับนักสำรวจที่พวกมันช่วยเหลือ มีเพียงสุนัขที่แข็งแรงและเหมาะสมที่สุดเท่านั้นที่รอดชีวิตจากการเดินทางเช่นนี้

มีสุนัขซามอยด์ชื่อ Antarctic Buck ซึ่งมีชื่อเสียงว่าเป็นตัวแรกที่ถูกนำเข้ามาในอังกฤษ สมเด็จพระราชินีอเล็กซานดราเป็นผู้ชื่นชอบสายพันธุ์นี้ และสุนัขซามอยด์ในประเทศอังกฤษและอเมริกาจำนวนมากในปัจจุบันสืบเชื้อสายมาจากคอกสุนัขของพระองค์ มาตรฐานสายพันธุ์ต้นฉบับถูกนำมาใช้ครั้งแรกในอังกฤษในปี 1909 สมาคมสุนัขซามอยด์แห่งอเมริกา (Samoyed Club of America) ดั้งเดิมได้ก่อตั้งขึ้นในปี 1923 ซึ่งเป็นปีเดียวกับที่มาตรฐานสายพันธุ์อเมริกันได้รับการยอมรับ

ขนาดของสุนัขซามอยด์

สุนัขเพศผู้มีความสูง 0.533 ถึง 0.597 เมตร ในขณะที่เพศเมียมีความสูง 0.48 ถึง 0.53 เมตร ทั้งเพศผู้และเพศเมียมีน้ำหนักตั้งแต่ 22.68 ถึง 27.21 กิโลกรัม

บุคลิกของสุนัขซามอยด์

สุนัขซามอยด์ที่ได้รับการเพาะพันธุ์มาเป็นอย่างดี เป็นสุนัขที่ฉลาด อ่อนโยน และจงรักภักดี น้องเป็นมิตรและรักใคร่ครอบครัวของน้อง รวมถึงเด็ก ๆ และเจริญเติบโตอย่างเต็มที่เมื่อได้เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมในครัวเรือน สุนัขซามอยด์ไม่ใช่สุนัข “หมาป่าเดียวดาย” – น้องชอบที่จะอยู่ใกล้ชิดกับคนที่น้องอาศัยอยู่ด้วย และในทางจิตใจและร่างกายไม่เหมาะกับการถูกทิ้งไว้ตามลำพังในคอกหรือสนามหลังบ้าน ความจงรักภักดีและความระแวดระวังของน้องมักทำให้น้องเป็นสุนัขเฝ้าบ้านที่ดี

อารมณ์ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ เช่น พันธุกรรม การฝึกอบรม และการทำให้เป็นสังคม เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัว สุนัขซามอยด์จำเป็นต้องได้รับการทำให้เป็นสังคมตั้งแต่ยังเล็ก – ปล่อยให้พบปะผู้คน สถานที่ เสียง และประสบการณ์ที่หลากหลาย เมื่อน้องยังเยาว์วัย การทำให้เป็นสังคมจะช่วยให้มั่นใจว่าลูกสุนัขซามอยด์จะเติบโตขึ้นเป็นสุนัขที่ครบเครื่อง การลงทะเบียนเรียนชั้นเตรียมความพร้อมสำหรับลูกสุนัขถือเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี การเชิญผู้มาเยี่ยมเยือนมาบ่อยๆ และพาน้องไปยังสวนสาธารณะที่มีผู้คนพลุกพล่าน ร้านค้าที่อนุญาตให้สุนัขเข้า และพาเดินเล่นอย่างเรื่อยเปื่อยเพื่อพบปะเพื่อนบ้าน ก็จะช่วยให้น้องปรับปรุงทักษะทางสังคมได้เช่นกัน

บุคลิกภาพทั่วไปสุนัขซามอยด์

ข้อมูลทั่วไป
การปรับตัว	ปานกลาง
ความเป็นมิตรในทุกด้าน	มากที่สุด
ความต้องการดูแลด้านสุขภาพและการเกลี่ยขน	ปานกลาง
ความสามารถในการฝึก	มาก
ความต้องการออกกำลังกาย	มาก

โรคที่พบบ่อยของสุนัขซามอยด์

ชื่อโรค
ต้อหิน	Glaucoma
ภาวะข้อสะโพกเสื่อม	Hip Dysplasia
ภาวะไตอักเสบจากการถ่ายทอดทางพันธุกรรมในสุนัขซามอยด์	Samoyed Hereditary Ghlomerulopathy
ภาวะสะบ้าเคลื่อน	Patellar Luxation
ภาวะไทรอยด์ต่ำ	Hypothyroidism
เบาหวานชนิดที่ 2 (DM)	Diabetes Mellitus (DM)
ภาวะจอประสาทตาเสื่อมแบบค่อยเป็นค่อยไป (PRA)	Progressive Retinal Atrophy (PRA)
ภาวะหัวใจตีบแคบใต้ลิ้นหัวใจ	Subvalvular Aortic Stenosis
มะเร็ง	Cancer

สุขภาพของสุนัขซามอยด์

โดยทั่วไปแล้วสุนัขซามอยด์มีสุขภาพดี แต่เหมือนสุนัขทุกสายพันธุ์ พวกน้องมีแนวโน้มที่จะป่วยเป็นโรคบางอย่าง สุนัขซามอยด์ไม่จำเป็นต้องเป็นโรคเหล่านี้ทั้งหมดหรือบางส่วน แต่สิ่งสำคัญคือต้องตระหนักถึงอาการเหล่านี้หากคุณกำลังพิจารณาสายพันธุ์นี้

ต้อหิน ต้อหินคือภาวะที่มีแรงดันในตาเพิ่มขึ้น และพบได้ในสองรูปแบบ คือ ปฐมภูมิ ซึ่งเป็นกรรมพันธุ์ และทุติยภูมิ ซึ่งเกิดจากของเหลวในตาลดลงอันเนื่องมาจากโรคตาอื่น ๆ อาการ ได้แก่ สายตาเสื่อมและปวด และต้องรักษาด้วยการผ่าตัดหรือหยอดตา
ภาวะข้อสะโพกเสื่อม นี่เป็นภาวะที่สืบทอดกันมาซึ่งทำให้กระดูกต้นขาไม่เข้ารูปกับข้อสะโพก บางตัวแสดงอาการปวดและกะเผลกที่ขาหลังข้างใดข้างหนึ่งหรือทั้งสองข้าง แต่บางตัวไม่แสดงอาการไม่สบายภายนอก (การเอกซเรย์คือวิธีที่แน่นอนที่สุดในการวินิจฉัยปัญหา) ในทุกกรณี โรคข้อเสื่อมสามารถพัฒนาได้เมื่อสุนัขมีอายุมากขึ้น สุนัขที่เป็นโรคข้อสะโพกเสื่อมไม่ควรนำไปผสมพันธุ์ ดังนั้น หากคุณซื้อลูกสุนัข ให้ขอหลักฐานจากผู้เพาะพันธุ์ว่าพ่อแม่ผ่านการตรวจและปราศจากปัญหาข้อสะโพกเสื่อม
ภาวะไตอักเสบจากการถ่ายทอดทางพันธุกรรมในสุนัขซามอยด์ นี่เป็นโรคพันธุกรรมของไต โรคนี้จะรุนแรงกว่าในสุนัขตัวผู้ซึ่งจะดูสุขภาพดีในช่วงสามเดือนแรกของชีวิตจนกระทั่งปรากฏอาการ และมักจะเสียชีวิตด้วยภาวะไตวายเมื่ออายุประมาณ 15 เดือน ส่วนตัวเมียจะแสดงอาการเล็กน้อยเมื่ออายุ 2-3 เดือน แต่จะไม่มีภาวะไตวาย ปัจจุบันยังไม่มีการตรวจคัดกรองทางพันธุกรรมสำหรับโรคไตอักเสบจากการถ่ายทอดทางพันธุกรรมในสุนัขซามอยด์ แต่ยังคงมีการวิจัยต่อไป
ภาวะสะบ้าเคลื่อน หรือที่รู้จักกันในชื่อ slipped stifles เป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในสุนัขตัวเล็ก patellar คือกระดูกสะบ้า luxation หมายถึง การเคลื่อนของส่วนกายวิภาค (เช่น กระดูกที่ข้อต่อ) ภาวะสะบ้าเคลื่อนเกิดขึ้นเมื่อข้อเข่า (มักจะขาหลัง) เคลื่อนเข้าและออก ทำให้เกิดความเจ็บปวด อาการนี้อาจทำให้พิการได้ แม้ว่าสุนัขหลายตัวจะใช้ชีวิตได้ค่อนข้างปกติกับภาวะนี้
ภาวะไทรอยด์ต่ำ นี่เป็นความผิดปกติของต่อมไทรอยด์ เชื่อว่ามีส่วนทำให้เกิดโรคลมชัก ผมร่วง อ้วน ซึมเศร้า ผิวหนังมีสีเข้ม หนองใน รวมถึงโรคผิวหนังอื่น ๆ ต้องรักษาด้วยยาและควบคุมอาหาร
เบาหวานชนิดที่ 2 (DM) DM เป็นโรคที่ร่างกายไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ สุนัขที่เป็นเบาหวานจะมีความอยากอาหารมาก แต่จะผอมลงเนื่องจากร่างกายไม่ใช้อาหารอย่างมีประสิทธิภาพ อาการของโรคเบาหวานคือ ปัสสาวะมากเกินไป และหิวน้ำ เพิ่มความอยากอาหาร และน้ำหนักลด สามารถควบคุมโรคเบาหวานได้ด้วยอาหารและการฉีดอินซูลินภาวะจอประสาทตาเสื่อมแบบค่อยเป็นค่อยไป (PRA) นี่คือกลุ่มโรคตาที่เกี่ยวข้องกับการเสื่อมของจอประสาทตาอย่างค่อยเป็นค่อยไป ในระยะแรก สุนัขที่ป่วยจะมองไม่เห็นในเวลากลางคืน แต่เมื่อโรคดำเนินไปเรื่อย ๆ สุนัขจะค่อยๆ สูญเสียการมองเห็นในเวลากลางวัน สุนัขที่ป่วยหลายตัวสามารถปรับตัวเข้ากับการมองเห็นที่จำกัดหรือสูญเสียการมองเห็นได้ดี ตราบใดที่สภาพแวดล้อมของพวกมันยังคงเหมือนเดิม
ภาวะหัวใจตีบแคบใต้ลิ้นหัวใจ ปัญหาหัวใจนี้เกิดจากการเชื่อมต่อระหว่างห้องหัวใจซ้ายล่างและเส้นเลือดแดงใหญ่ (aorta) แคบ อาจทำให้เกิดอาการเป็นลมและเสียชีวิตอย่างกะทันหันได้ ถามสัตวแพทย์ของคุณเกี่ยวกับวิธีการตรวจจับและการรักษาที่เหมาะสม
มะเร็ง อาการ ได้แก่ บวมผิดปกติของแผลหรือก้อน แผลที่ไม่หายขาด มีเลือดออกจากช่องเปิดใด ๆ ของร่างกาย และหายใจหรือขับถ่ายลำบาก การรักษามะเร็ง ได้แก่ การให้เคมีบำบัด การผ่าตัด และการใช้ยา

ด้วยมรดกจากภาคพื้นแถบนอร์ดิก สุนัขซามอยด์จึงเหมาะกับสภาพอากาศหนาวโดยกำเนิด และน้องชอบเล่นในหิมะ ในทางกลับกัน เนื่องจากมีขนหนา น้องจึงค่อนข้างไวต่อความร้อน อย่าให้น้องออกกำลังกายหนักเมื่ออากาศร้อนจัด – จำกัดกิจกรรมที่ต้องใช้แรงมากไว้ในช่วงเช้าตรู่หรือเย็นเมื่ออากาศเย็นกว่า ในช่วงที่อากาศร้อนจัด ควรให้น้องอยู่ในบ้านที่มีพัดลมหรือเครื่องปรับอากาศ

คุณต้องดูแลเป็นพิเศษหากกำลังเลี้ยงลูกสุนัขซามอยด์ เหมือนกับสุนัขพันธุ์ใหญ่หลายสายพันธุ์ สุนัขซามอยด์เติบโตอย่างรวดเร็วระหว่างอายุสี่ถึงเจ็ดเดือน ทำให้พวกมันมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคกระดูกและได้รับบาดเจ็บ พวกมันจะเติบโตได้ดีด้วยอาหารคุณภาพดี แคลอรี่ต่ำ ที่ช่วยให้พวกมันโตไม่เร็วเกินไป

นอกจากนี้ อย่าปล่อยให้ลูกสุนัขซามอยด์ของคุณวิ่งเล่นบนพื้นแข็ง (เช่น ถนน) กระโดดมากเกินไป หรือลากของหนักจนกว่าจะอายุอย่างน้อยสองขวบและข้อต่อของน้องพัฒนาเต็มที่แล้ว การเล่นปกติบนพื้นหญ้าก็ไม่เป็นไร เช่นเดียวกับการเรียนชั้นเตรียมความพร้อมสำหรับลูกสุนัขแบบ agility ที่มีสิ่งกีดขวางสูงหนึ่งนิ้ว

ขั้นตอนสำคัญอีกอย่างในการฝึกลูกสุนัขซามอยด์คือการทำให้เป็นสังคม (กระบวนการที่ลูกสุนัขหรือสุนัขโตเรียนรู้วิธีที่จะเป็นมิตรและเข้ากับสุนัขและผู้คนอื่น ๆ ได้) เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัว น้องอาจเป็นคนขี้อายได้หากไม่ได้รับการขัดเกลาทางสังคมอย่างเหมาะสมและไม่ได้พบปะผู้คน สถานที่ เสียง และประสบการณ์ที่แตกต่างหลากหลายตั้งแต่อายุยังน้อย การเข้าเรียนในชั้นเตรียมความพร้อมและการฝึกหัดสำหรับลูกสุนัขอย่างเป็นทางการก็เป็นสิ่งที่แนะนำ เพื่อสอนมารยาทที่เหมาะสมให้แก่สุนัขซามอยด์

รักษารูปร่างที่ดีของสุนัขซามอยด์ของคุณโดยการตวงอาหารและให้วันละสองมื้อ แทนที่จะปล่อยอาหารไว้ตลอดเวลา หากคุณไม่แน่ใจว่าน้องอ้วนหรือไม่ ให้ใช้การทดสอบด้วยตาและการจับ ก่อนอื่น มองลงไปที่น้อง คุณควรจะเห็นช่วงเอวได้ จากนั้นวางมือไว้บนหลังของน้อง ให้นิ้วหัวแม่มืออยู่ตามแนวกระดูกสันหลัง โดยกางนิ้วลงด้านล่าง คุณควรจะสามารถรู้สึกถึงซี่โครงได้โดยไม่ต้องออกแรงกดมากนัก หากคุณไม่สามารถทำได้ น้องต้องการอาหารน้อยลงและการออกกำลังกายมากขึ้น สำหรับการให้อาหารสุนัขซามอยด์ของคุณเพิ่มเติม โปรดดูคำแนะนำของเราสำหรับการเลือกอาหารที่เหมาะสม การให้อาหารลูกสุนัข และการให้อาหารสุนัขผู้ใหญ่ของคุณ

แปรงฟันสุนัขซามอยด์ของคุณอย่างน้อยสองถึงสามครั้งต่อสัปดาห์ เพื่อขจัดคราบหินปูนและแบคทีเรียที่ฝังอยู่ การแปรงฟันทุกวันยิ่งดีหากคุณต้องการป้องกันโรคเหงือกและกลิ่นปาก

ตัดเล็บน้องเดือนละครั้งหรือสองครั้ง หากน้องไม่ได้สึกเล็บตามธรรมชาติ เพื่อป้องกันไม่ให้เล็บฉีกและเกิดปัญหาอื่น ๆ หากได้ยินเสียงเล็บน้องกระทบพื้น แสดงว่ายาวเกินไปแล้ว เล็บสุนัขมีหลอดเลือดอยู่ หากคุณตัดลึกเกินไป อาจทำให้เกิดเลือดออกได้ และสุนัขของคุณอาจไม่ให้ความร่วมมือในครั้งต่อไปที่เห็นกรรไกรตัดเล็บ ดังนั้นหากคุณไม่มีประสบการณ์ในการตัดเล็บสุนัข ให้ขอคำแนะนำจากสัตวแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญ

ควรตรวจหูของน้องทุกสัปดาห์เพื่อหารอยแดงหรือกลิ่นเหม็น ซึ่งอาจบ่งชี้ถึงการติดเชื้อ เมื่อคุณตรวจหูสุนัข ให้ใช้สำลีชุบน้ำยาทำความสะอาดหูที่อ่อนโยนและสมดุล pH เพื่อเช็ดรูหู เป็นการช่วยป้องกันการติดเชื้อ อย่าใส่อะไรเข้าไปในช่องหู แค่ทำความสะอาดส่วนหูด้านนอกเท่านั้น

เริ่มทำให้สุนัขซามอยด์ของคุณคุ้นเคยกับการแปรงขนและการตรวจร่างกายตั้งแต่ยังเป็นลูกสุนัข จับเท้าของน้องบ่อย ๆ – สุนัขมักจะไวต่อการถูกแตะที่เท้า และดูข้างในปากของน้อง ทำให้การดูแลเป็นประสบการณ์ที่ดีที่เต็มไปด้วยคำชมและรางวัล และคุณจะวางรากฐานที่ดีสำหรับการตรวจร่างกายโดยสัตวแพทย์และการจับตัวเมื่อน้องโตขึ้น

ในขณะที่ดูแล ให้ตรวจหาแผล ผื่น หรือสัญญาณของการติดเชื้อ เช่น ผิวแดง บวม หรืออักเสบ บนผิวหนัง จมูก ปาก ตา และเท้า ดวงตาควรใสไม่มีรอยแดงหรือมีขี้ตา การตรวจสอบของคุณทุกสัปดาห์จะช่วยให้คุณสังเกตเห็นปัญหาสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นได้ตั้งแต่เนิ่น ๆ

เช่นเดียวกับทุกสายพันธุ์ คุณควรสอนเด็ก ๆ ให้รู้วิธีเข้าหาและสัมผัสสุนัขเสมอ เพื่อป้องกันไม่ให้มีการกัดหรือดึงหูหรือหางจากทั้งสองฝ่าย สอนลูก ๆ ของคุณไม่ให้เข้าหาสุนัขตัวไหนก็ตามในขณะที่มันกำลังกินหรือนอนหลับ หรือพยายามเอาอาหารของมันไป ไม่ควรปล่อยสุนัขไว้กับเด็กตามลำพังโดยไม่มีผู้ใหญ่คอยดูแล ไม่ว่าจะเป็นมิตรแค่ไหนก็ตาม

สุนัขซามอยด์ที่มีอารมณ์แจ่มใสยังชอบอยู่ร่วมกับสุนัขตัวอื่น ๆ ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากน้องเติบโตมากับสุนัขตัวอื่น ๆ ตั้งแต่ยังเล็ก (อย่างไรก็ตาม สุนัขเพศเดียวกันที่ไม่ได้ทำหมันอาจไม่ค่อยอดทนต่อกันและกัน เหมือนในสายพันธุ์อื่น ๆ) แต่โปรดจำไว้ว่า สุนัขซามอยด์มีสัญชาตญาณในการไล่ล่าเหยื่อ เพื่อให้อยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุขกับแมวและสัตว์อื่น ๆ ในครัวเรือน จำเป็นต้องมีการฝึกฝน การทำให้เป็นสังคม และการแนะนำตัวอย่างเหมาะสม หลังจากนั้นแนะนำให้ดูแลอย่างใกล้ชิด