ไดอารี่แมวฉ้ม

ไดอารีแมวฉ้ม ตอนที่ 2 วันแรกในบ้านใหม่

ตอนที่ 2 วันแรกในบ้านใหม่

วันแรกของฉ้มในบ้านใหม่ไม่ใช่การเริ่มต้นที่ง่ายดายนัก ฉ้มไม่ใช่แมวประเภทที่ยอมรับสถานที่ใหม่ได้ในทันที ร่างเล็กสีส้มของน้องขดตัวอยู่ในมุมของกล่องที่ฉันเตรียมไว้ให้ มันซ่อนตัวในเงามืดของมุมห้อง ดวงตากลมโตยังเต็มไปด้วยความหวาดระแวง ราวกับกำลังชั่งใจว่าที่นี่คือที่ปลอดภัยหรือกับดักอีกแบบหนึ่ง

ฉันไม่ได้เร่งเร้า ปล่อยให้มันได้สำรวจและซึมซับทุกอย่างในจังหวะของน้องเอง ฉ้มยังไม่กล้าก้าวออกมาจากมุมปลอดภัย แต่ดวงตาของน้องกลับมองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัย จมูกเล็ก ๆ ขยับน้อย ๆ ดมกลิ่นใหม่ที่ยังไม่คุ้นเคย เสียงของบ้านหลังนี้ เสียงแอร์ เสียงนาฬิกาติดผนังที่เดินเป็นจังหวะ เสียงรถจากถนนไกล ๆ ทั้งหมดนี้ดูเหมือนกำลังหลั่งไหลเข้ามาในโลกใบใหม่ของน้อง

+
เลือกยี่ห้อที่ชอบ

profile background

 

profile background

 


จุดเปลี่ยนเกิดขึ้นตอนบ่ายแก่ ๆ

หลังจากที่ฉันนั่งอยู่ห่าง ๆ ให้มันเห็นว่าฉันไม่เป็นภัย ฉ้มค่อย ๆ ขยับตัวออกจากกล่อง หางเล็ก ๆ ของน้องตั้งตรงเล็กน้อยเหมือนกำลังทดสอบความกล้าหาญ มันเดินสำรวจห้องอย่างระมัดระวัง ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความลังเล แต่ก็มากขึ้นเรื่อย ๆ ฉันมองดูมันด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ปล่อยให้มันค้นพบมุมเล็ก ๆ ของน้องเองโดยไม่เข้าไปก้าวก่าย

จุดที่ทุกคนในครอบครัวยอมให้ฉ้มอยู่ในบ้าน

ฉันรู้ดีว่าการพาแมวตัวหนึ่งเข้าบ้านไม่ใช่แค่เรื่องของฉันคนเดียว สมาชิกในบ้านยังไม่ได้เต็มใจให้แมวส้มตัวนี้อยู่ที่นี่แบบถาวร แม่เป็นห่วงเรื่องขนแมว พ่อไม่แน่ใจว่าแมวตัวนี้จะสร้างปัญหาหรือเปล่า ส่วนพี่ชายก็ไม่ค่อยสนใจอะไรมากนัก แต่ฉ้มดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง มันไม่ได้พยายามเรียกร้องความสนใจ แต่มันใช้สายตาและท่าทางของน้องค่อย ๆ ทำให้ทุกคนใจอ่อน

จุดเปลี่ยนเกิดขึ้นเมื่อฉ้มเดินไปมุดใต้โต๊ะอาหารขณะพวกเรากำลังกินข้าว มันไม่ได้ร้องขอหรือสร้างความวุ่นวาย แค่นั่งมองทุกคนด้วยสายตาใสซื่อที่ดูเหมือนจะพูดว่า “ฉันขอแค่มุมเล็ก ๆ ในบ้านนี้ได้ไหม” แม่เป็นคนแรกที่ถอนหายใจแล้วพูดว่า “ถ้าจะอยู่ ก็ต้องดูแลให้ดีนะ” ฉันพยักหน้าทันที ส่วนพ่อไม่ได้พูดอะไร แต่ฉันเห็นว่าเขาแอบมองฉ้มตอนมันเดินไปนอนขดตัวใกล้ ๆ โซฟา

และแล้ว วินาทีที่ฉ้มตัดสินใจว่ามัน “ยอมรับ” บ้านหลังนี้ก็มาถึง มันกระโดดขึ้นไปบนโซฟาแล้วนั่งลง ขนสีส้มของน้องตัดกับเนื้อผ้าสีเข้ม ดวงตากลมโตเหลือบมองมาที่ฉันเหมือนจะบอกว่า ตกลง ที่นี่พออยู่ได้

ฉันหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดกับมัน “ยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่นะ ฉ้ม”

ฉ้มไม่ตอบ แต่ขดตัวลงกับเบาะ ราวกับว่ามันพบที่ที่เหมาะสมสำหรับมันแล้ว นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉ้มหลับไปอย่างสงบในบ้านหลังใหม่

Kawaii bear Home

 

⚠️

Disclaimer

ข้อมูลบนเว็บไซต์นี้มีไว้เพื่อเป็นข้อมูลทั่วไปเพื่อประกอบการตัดสินใจ ทางเว็บไซต์ไม่รับผิดชอบต่อความเสียหายใดๆ ที่เกิดขึ้นจากการใช้ข้อมูลบนเว็บไซต์นี้ กรุณาปรึกษาผู้เชี่ยวชาญก่อนตัดสินใจตามข้อมูลที่ได้รับ

ArticleID: 794