ตัวละครโทโตในภาพยนตร์นั้นมีลักษณะเฉพาะของสุนัขเครนเทอร์เรีย ได้แก่ มีขนาดเล็ก แข็งแรง ขนเป็นลอน และมีสติปัญญาสูงและมั่นใจ สายพันธุ์นี้มีความตื่นตัวและพร้อมที่จะลงมือทำทุกอย่างเสมอ

นอกจากนี้ สุนัขเครนเทอร์เรียยังอยากรู้อยากเห็นและเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว และเหมือนกับเทอร์เรียทุกตัว น้องก็มีนิสัยเป็นอิสระและดื้อสักหน่อย น้องจะต้องรู้ว่าใครเป็นผู้นำ ไม่เช่นนั้นน้องจะเป็นผู้นำเอง จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องมีการฝึกฝนการเชื่อฟังและการเข้าสังคมตั้งแต่ยังเล็ก

แม้จะมีนิสัยอิสระ แต่สุนัขเครนเทอร์เรียก็เป็นสุนัขที่อ่อนไหว ความรู้สึกของน้องเจ็บปวดได้ง่าย และน้องไม่ค่อยตอบสนองดีต่อการตำหนิหรือการลงโทษอย่างรุนแรง วิธีการฝึกที่ดีที่สุดสำหรับสุนัขเครนเทอร์เรีย คือการฝึกด้วยความใจดีและการเสริมแรงเชิงบวก

สุนัขฉลาดตัวนี้ไม่มีอะไรที่เรียนรู้ไม่ได้ ด้วยการฝึกอย่างเหมาะสม สุนัขเครนเทอร์เรียสามารถเรียนรู้กลเม็ดและคำสั่งมากมายได้ไม่จำกัด อย่างไรก็ตาม อาจเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหยุดสุนัขเครนเทอร์เรียจากการทำสิ่งที่น้องรัก ได้แก่ การไล่ล่า (และขุดและเห่า) สุนัขเครนเทอร์เรียจะไล่ล่ากระรอก แมว กระต่าย และสุนัขอื่นๆ หากมีโอกาส ด้วยเหตุนี้ น้องควรถูกพาไปเดินเล่นในที่สาธารณะด้วยสายจูงเท่านั้น และควรปล่อยให้วิ่งเล่นอย่างอิสระได้เฉพาะในสนามที่มีรั้วปิดล้อมอย่างปลอดภัยเท่านั้น

สุนัขเครนเทอร์เรียรักเด็กๆ และจะอดทนอย่างอดทนต่อวิธีการที่รุนแรงของพวกเขา แน่นอนว่าไม่ควรปล่อยให้เด็กๆ อยู่ตามลำพังกับสุนัขทุกสายพันธุ์ รวมถึงสุนัขเครนเทอร์เรีย และควรมีผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบคอยดูแลปฏิสัมพันธ์ระหว่างเด็กๆ กับสุนัขอยู่เสมอ

สุนัขเครนเทอร์เรียเป็นสุนัขของครอบครัว และน้องจำเป็นต้องอาศัยอยู่ในบ้าน (หรืออพาร์ตเมนต์หรือคอนโด) กับครอบครัวของน้อง น้องเจริญเติบโตด้วยความสนใจจากคนที่น้องรัก และน้องจะไม่มีความสุขหากถูกทิ้งไว้ตามลำพังมากเกินไป น้องอาจเบื่อหน่ายในช่วงเวลาดังกล่าว ซึ่งนำไปสู่พฤติกรรมที่ทำลายหรือน่ารำคาญ เช่น การเห่า การขุด หรือการกัดแทะ

สุนัขเครนเทอร์เรียเป็นเพื่อนที่ยอดเยี่ยมของครอบครัว น้องสนุกและให้ความบันเทิง ชอบเล่นกับเด็กๆ และส่งสัญญาณเตือนเมื่อมีแขกมาเยือน น้องสามารถแข่งขันในการแสดงความเชื่อฟัง ความคล่องแคล่ว หรือกิจกรรมการขุดหาสัตว์ฟันแทะใต้ดิน (Earthdog Trials) สุนัขเครนเทอร์เรียเป็นสัตว์เลี้ยงที่ยอดเยี่ยมสำหรับทุกคนที่ต้องการเพื่อนร่วมทางที่เป็นอิสระ คล่องแคล่ว และมีทัศนคติต่อชีวิตแบบเป็นผู้นำ

จงรักภักดีและรักใคร่ โดยทั่วไปสุนัขบูลเทอร์เรียจะจงรักภักดีและรักใคร่ต่อเจ้าของ น้องมักสร้างความผูกพันที่แน่นแฟ้นและเป็นเพื่อนที่น่ารักเมื่อได้รับการฝึกอย่างเหมาะสมและการเข้าสังคม

บุคลิกซุกซน ดวงตาสามเหลี่ยมของน้องทำให้น้องดูซุกซนและแสดงอารมณ์ได้ น้องเป็นที่รู้จักในพฤติกรรมบางครั้งก็ดูตลก และการแสดงออกที่ร่าเริง

มีเจตจำนงที่แข็งแกร่ง สุนัขบูลเทอร์เรียอาจมีความมุ่งมั่นสูงและอาจต้องการการฝึกอย่างสม่ำเสมอและการเข้าสังคมตั้งแต่ยังเล็ก น้องตอบสนองได้ดีต่อวิธีการเสริมแรงเชิงบวก

สัญชาตญาณการปกป้อง น้องมีสัญชาตญาณการปกป้องที่ทำให้น้องเป็นสุนัขเฝ้ายามที่ดีเมื่อได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม ความจงรักภักดีของน้องที่มีต่อครอบครัวสามารถแปลเป็นธรรมชาติที่ชอบปกป้องได้

ประวัติศาสตร์ที่ไม่เหมือนใคร สุนัขบูลเทอร์เรียมีประวัติศาสตร์ที่ไม่เหมือนใคร ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากการผสมข้ามพันธุ์ระหว่างบูลด็อกและเทอร์เรีย ประวัติศาสตร์นี้มีส่วนทำให้พวกน้องมีรูปลักษณ์และบุคลิกลักษณะเฉพาะตัว

ปรับตัวได้ดี พวกน้องสามารถปรับตัวเข้ากับสภาพความเป็นอยู่ที่หลากหลายได้ แต่ต้องการการออกกำลังกายสม่ำเสมอเพื่อรักษาสุขภาพกายและสุขภาพจิตให้แข็งแรง

การมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม สุนัขบูลเทอร์เรียมักชอบเข้าสังคมกับสุนัขตัวอื่นๆ และเป็นมิตรได้เมื่อได้รับการฝึกอย่างเหมาะสม อย่างไรก็ตาม พวกน้องอาจมีสัญชาตญาณในการไล่ล่าสูง ดังนั้นจึงต้องระมัดระวังเมื่ออยู่ใกล้สัตว์เลี้ยงขนาดเล็กกว่า

เพื่อนร่วมทางอเนกประสงค์: สุนัขบูลเทอร์เรียเป็นเพื่อนร่วมทางอเนกประสงค์ที่เหมาะกับทั้งครอบครัวที่ชอบกิจกรรมและผู้ที่กำลังมองหาเพื่อนสุนัขที่จงรักภักดีและรักใคร่

ประเภทสกายเทอร์เรียรวมถึงเครนเทอร์เรียและสุนัขที่ปัจจุบันรู้จักในชื่อสก็อตติชเทอร์เรีย (Scottish Terriers) และเวสต์ไฮแลนด์ไวท์เทอร์เรีย (West Highland White Terriers) สายพันธุ์เหล่านี้แยกจากกันโดยอาศัยสีเท่านั้น เนื่องจากทั้งสามสายพันธุ์สามารถมาจากพ่อแม่คู่เดียวกันได้ ในปี 1881 มีการก่อตั้งสโมสรสำหรับสุนัขเทอร์เรียขนแข็งสก็อตแลนด์ (Hard-Haired Scotch Terriers) สำหรับทั้งสามสายพันธุ์ และกำหนดมาตรฐานในปี 1882

ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ผู้เพาะพันธุ์สก็อตติชเทอร์เรียเริ่มคัดเลือกสายพันธุ์เพื่อลักษณะที่แตกต่างกัน รวมถึงสีด้วย เวสต์ไฮแลนด์ไวท์เทอร์เรียกลายเป็นสายพันธุ์แยกต่างหากในปี 1908

ในปี 1912 เครนเทอร์เรียได้รับการกำหนดให้เป็นสายพันธุ์หนึ่ง โดยใช้ชื่อจากกองหินที่เป็นเครื่องหมายของสถานที่ฝังศพหรือสถานที่รำลึกโบราณของชาวสก็อต กองหินเหล่านี้มักเป็นที่หลบซ่อนของสัตว์ฟันแทะที่เทอร์เรียมักตามล่า

สุนัขเครนเทอร์เรียตัวแรกถูกนำเข้าไปยังสหรัฐอเมริกาโดยนางเฮนรี เอฟ. ไพรซ์และนางไบรอัน ร็อดเจอร์สในปี 1913 ทั้งในสหรัฐอเมริกาและอังกฤษ เครนเทอร์เรียและเวสต์ไฮแลนด์ไวท์เทอร์เรียยังคงผสมข้ามพันธุ์กันจนถึงปี 1917 เมื่อ American Kennel Club ห้ามการจดทะเบียนสุนัขที่เกิดจากการผสมข้ามพันธุ์ดังกล่าว ในปีเดียวกันนั้น สมาคมเครนเทอร์เรียคลับแห่งอเมริกาได้รับการรับรองเป็นสมาชิกของ AKC

อุปนิสัยได้รับผลกระทบจากปัจจัยหลายประการ รวมถึงพันธุกรรม การฝึกอบรม และการเข้าสังคม ลูกสุนัขที่มีอุปนิสัยดีจะอยากรู้อยากเห็นและชอบเล่น เต็มใจที่จะเข้าหาผู้คนและให้ผู้คนจับ เลือกลูกสุนัขตัวที่คุณคิดว่าอยู่ตรงกลาง ไม่ใช่ตัวที่กำลังตีน้องในกลุ่มหรือตัวที่ซ่อนตัวอยู่ในมุม พยายามพบปะกับพ่อแม่อย่างน้อยหนึ่งตัว ซึ่งมักจะเป็นแม่ที่มีตัวตนจริงอยู่ เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีอุปนิสัยที่ดีซึ่งคุณรู้สึกสบายใจด้วย การพบกับพี่น้องหรือญาติอื่นๆ ของพ่อแม่ก็มีประโยชน์ในการประเมินว่าลูกสุนัขจะเป็นอย่างไรเมื่อโตขึ้น

เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัว สุนัขเครนเทอร์เรียต้องการการเข้าสังคมตั้งแต่เนิ่นๆ การเปิดรับคน สิ่งของ เสียง และประสบการณ์ต่างๆ มากมายเมื่อพวกน้องยังเล็ก การเข้าสังคมช่วยให้แน่ใจว่าลูกสุนัขเครนเทอร์เรียของคุณจะเติบโตเป็นสุนัขที่มีความสมบูรณ์ การลงทะเบียนเรียนชั้นเรียนอนุบาลลูกสุนัขเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี การเชิญแขกมาบ้านเป็นประจำ และพาน้องไปที่สวนสาธารณะที่มีผู้คนพลุกพล่าน ร้านค้าที่อนุญาตให้นำสุนัขเข้าได้ และพาน้องออกไปเดินเล่นอย่างสบายๆ เพื่อพบปะเพื่อนบ้าน จะช่วยให้น้องพัฒนาทักษะทางสังคมของน้องด้วย

โรคกระดูกขากรรไกรและกะโหลกศีรษะเสื่อม (Craniomandibular Osteopathy) โรคนี้ส่งผลต่อกระดูกกะโหลกศีรษะของลูกสุนัขที่กำลังเติบโต ทำให้กระดูกมีขนาดใหญ่ผิดปกติ อาการมักปรากฏระหว่างอายุ 4 ถึง 8 เดือน สาเหตุไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่เชื่อว่ามีพันธุกรรมเป็นปัจจัย มักจะมีอาการขากรรไกรและต่อมน้ำลายบวม และลูกสุนัขจะไม่สามารถอ้าปากได้ น้องจะมีน้ำลายไหล มีไข้ขึ้นๆ ลงๆ ทุก 2-3 สัปดาห์ และในบางกรณี กล้ามเนื้อที่ใช้ในการเคี้ยวอาจฝ่อ ยาต้านการอักเสบและยาแก้ปวดช่วยให้สุนัขรับมือกับอาการที่เจ็บปวดนี้ได้ การเจริญเติบโตของกระดูกที่ผิดปกติจะช้าลงและมักหยุดลงเมื่อลูกสุนัขอายุ 1 ปี รอยโรคสามารถหายได้เอง แต่มีสุนัขบางตัวที่มีปัญหาเรื่องขากรรไกรอย่างถาวรและมีปัญหาในการกินอาหาร ในบางกรณีที่รุนแรง อาจจำเป็นต้องผ่าตัดขากรรไกร

ภาวะอัณฑะไม่ลงถุง (Cryptorchidism) ภาวะนี้คือความล้มเหลวของอัณฑะข้างหนึ่งหรือทั้งสองข้างในการเคลื่อนลงมาอยู่ในถุงอัณฑะ อัณฑะควรเคลื่อนลงมาจนสุดเมื่อลูกสุนัขอายุ 2 เดือน หากอัณฑะถูกกักไว้ มักจะไม่ทำงาน และสามารถกลายเป็นมะเร็งได้หากไม่ได้รับการผ่าตัดออก การรักษาคือการทำหมันด้วยการผ่าตัด

Globoid Cell Leukodystrophy เรียกอีกอย่างว่าโรค Krabbe เป็นโรคเสื่อมของสารสีขาวในสมองและไขสันหลัง ลูกสุนัขที่เป็นโรคนี้จะตายตั้งแต่อายุยังน้อยมากหรือถูกุษยา ปัจจุบันมีการทดสอบที่สามารถระบุผู้ที่เป็นพาหะของโรคนี้ได้ สุนัขที่ใช้เพาะพันธุ์ควรได้รับการทดสอบ

ภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานต่ำ (Hypothyroidism) นี่เป็นความผิดปกติของต่อมไทรอยด์ เชื่อว่ารับผิดชอบต่อภาวะต่างๆ เช่น โรคลมชัก ภาวะผมร่วง โรคอ้วน ภาวะเซื่องซึม ภาวะผิวคล้ำ โรคผิวหนังอักเสบจากแบคทีเรีย และโรคผิวหนังอื่นๆ รักษาด้วยยาและการควบคุมอาหาร

โรคข้อสะโพกเลื่อน (Legg-Calve-Perthes Disease) โรคนี้เกี่ยวข้องกับข้อสะโพก หากสุนัขเครนเทอร์เรียของคุณมีโรคนี้ การไหลเวียนของเลือดไปยังหัวกระดูกต้นขาซึ่งเป็นกระดูกขาหลังขนาดใหญ่จะลดลง และหัวกระดูกต้นขาที่เชื่อมต่อกับกระดูกเชิงกรานจะเริ่มสลาย อาการแรกคือ การเดินกะเผลกและฝ่อของกล้ามเนื้อขา มักเกิดขึ้นเมื่อลูกสุนัขอายุ 4 ถึง 6 เดือน การผ่าตัดสามารถแก้ไขอาการได้ โดยมากมักส่งผลให้ลูกสุนัขหายจากอาการปวด

ภาวะสะบ้าเคลื่อน (Patellar Luxation) หรือที่เรียกว่าสะบ้าเคลื่อน เป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในสุนัขพันธุ์เล็ก สะบ้าเป็นกระดูกสะบ้าหัวเข่า ภาวะเคลื่อนหมายถึงการเคลื่อนหลุดของข้อต่อ (เช่น กระดูกที่ข้อต่อ) การเคลื่อนหลุดของกระดูกสะบ้าคือเมื่อข้อสะบ้า (มักเป็นขาหลัง) เลื่อนเข้าหรือออก ทำให้เกิดความเจ็บปวด ภาวะนี้อาจทำให้พิการได้ แม้ว่าสุนัขหลายตัวจะมีชีวิตที่ค่อนข้างเป็นปกติกับอาการนี้ก็ตาม

โรคเม็ดสีผิวหนังมะเร็ง (Ocular Melanosis) หรือต้อหินทุติยภูมิ (Secondary Glaucoma) ซึ่งเดิมเรียกว่าต้อหินเม็ดสี เป็นพัฒนาการค่อนข้างใหม่ในสหรัฐอเมริกา (ตั้งแต่ปี 1984) เป็นโรคที่เจ็บปวดที่สืบทอดมา พบในสุนัขเครนเทอร์เรียที่มีอายุระหว่าง 7-12 ปีเป็นหลัก โรคนี้มักส่งผลต่อทั้งสองตา สังเกตดวงตาทั้งสองข้างว่ามีจุดหรือปื้นสีดำเข้มขนาดเล็กในเปลือกตาขาวหรือไม่ การสะสมของเม็ดสีทำให้ความสามารถในการระบายน้ำออกจากช่องหน้าม่านตาลดลง นำไปสู่ภาวะความดันเพิ่มขึ้น ซึ่งเรียกว่าต้อหินทุติยภูมิ หากตรวจพบเร็วอาการก็สามารถควบคุมได้ด้วยยา

ภาวะหลอดเลือดพอร์ทัลรั่วซึม (Portosystemic Shunt หรือ PSS) นี่คือภาวะที่การไหลเวียนของเลือดระหว่างตับและร่างกายผิดปกติ ซึ่งเป็นปัญหา เพราะตับรับผิดชอบในการขจัดสารพิษออกจากร่างกาย เผาผลาญสารอาหาร และกำจัดยา อาการอาจรวมถึงแต่ไม่จำกัดเพียงความผิดปกติทางพฤติกรรมประสาท การขาดความอยากอาหาร ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ ปัญหาทางเดินอาหารเป็นครั้งคราว ปัญหาทางเดินปัสสาวะ ความทนต่อยาต่ำ และการเจริญเติบโตที่ช้ากว่าปกติ อาการมักปรากฏก่อนอายุ 2 ปี การผ่าตัดแก้ไขสามารถช่วยในการจัดการระยะยาวได้ รวมถึงอาหารพิเศษด้วย

แม้ว่าน้องจะเรียนรู้ได้เร็ว แต่อย่าลืมว่าน้องเครนเทอร์เรียมีดื้อด้านอยู่บ้าง การฝึกเชื่อฟังเป็นประจำ (เริ่มตั้งแต่ชั้นลูกสุนัข) มีความสำคัญต่อการสอนมารยาทที่ดีและความเคารพต่ออำนาจของคุณ อย่าแปลกใจหากน้องท้าทายคุณ แค่ฝึกต่อไปเรื่อยๆ จงมีเชิงบวก ใจดี และมั่นคง

คำสั่ง “เงียบ” ควรเป็นหนึ่งในพื้นฐานของน้องสุนัขเครนเทอร์เรียของคุณ อย่าปล่อยน้องออกไปข้างนอกโดยไม่ผูกสายจูงในที่สาธารณะ น้องมักจะหลงใหลกับทุกสิ่งที่ล่อตาล่อใจให้ไล่ตาม และอย่าให้น้องมีเวลาอิสระในสนามหลังบ้านโดยไม่มีใครดูแล น้องจะขุด และน้องไม่สนใจว่าจะขุดบริเวณที่เงียบสงบข้างรั้วหรือสวนดอกไม้ใหม่ที่สวยงามของคุณ

ดูแลสุนัขเครนเทอร์เรียของคุณให้มีรูปร่างที่ดีได้ด้วยการตวงอาหารและให้อาหารน้องวันละสองมื้อ แทนที่จะปล่อยให้น้องกินได้ตลอดทั้งวัน หากไม่แน่ใจว่าน้องอ้วนหรือไม่ ให้ใช้การทดสอบด้วยสายตาและการสัมผัส ก่อนอื่น มองลงไปที่น้อง คุณควรเห็นรอบเอวได้ จากนั้นให้วางมือบนหลังของน้อง โดยให้นิ้วหัวแม่มืออยู่ตามแนวกระดูกสันหลัง กางนิ้วลงด้านล่าง คุณควรจะสามารถสัมผัสได้ถึงซี่โครงโดยไม่ต้องกดแรงๆ หากทำไม่ได้ แสดงว่าน้องต้องการอาหารน้อยลงและออกกำลังกายมากขึ้น

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการให้อาหารสุนัขเครนเทอร์เรียของคุณ โปรดดูแนวทางการเลือกซื้ออาหาร การให้อาหารลูกสุนัข และการให้อาหารสุนัขโตของเรา

การตัดแต่งขนบ้างเล็กน้อยเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสุนัขเครนเทอร์เรีย ส่วนใหญ่เป็นการจัดทรงขนให้เรียบร้อย ไม่ใช่การจัดแต่งทรงผมแบบสุดโต่ง หากน้องจะเป็นสุนัขประกวด ขนของน้องจะไม่ถูกตัดด้วยที่ตัดขน (เหมือนกับขนของพุดเดิ้ล) แต่จะถูกตัดสั้นหรือปรับรูปร่างโดยการดึงขนด้วยมีดปอก การดึงขนไม่จำเป็นสำหรับสัตว์เลี้ยงในครอบครัว อย่างไรก็ตาม การตัดขนแต่งทรงโดยช่างมืออาชีพ 2-3 ครั้งต่อปีก็เพียงพอแล้ว (แม้ว่าควรทราบว่าการทำเช่นนี้จะทำให้เนื้อขนตามธรรมชาติที่หยาบของสายพันธุ์นี้นุ่มลง)

แปรงฟันให้น้องสุนัขของคุณอย่างน้อยสัปดาห์ละ 2-3 ครั้งเพื่อขจัดคราบหินปูนและแบคทีเรียที่ฝังอยู่ข้างใน การแปรงฟันทุกวันยิ่งดีไปกว่านั้นหากคุณต้องการป้องกันโรคเหงือกและกลิ่นปาก

ตัดเล็บของน้องเดือนละครั้งหรือสองครั้ง หากน้องไม่ได้สึกเล็บตามธรรมชาติ เพื่อป้องกันการฉีกขาดและปัญหาอื่นๆ ที่เจ็บปวด หากคุณได้ยินเสียงเล็บน้องกระทบพื้น แสดงว่ายาวเกินไป เล็บสุนัขมีหลอดเลือดอยู่ด้วย และหากคุณตัดลึกเกินไป อาจทำให้เกิดเลือดออกได้ และสุนัขของคุณอาจไม่ร่วมมือในครั้งต่อไปที่เห็นกรรไกรตัดเล็บออกมา ดังนั้น หากคุณไม่มีประสบการณ์ในการตัดเล็บสุนัข ให้ขอคำแนะนำจากสัตวแพทย์หรือช่างตัดขน

ควรตรวจหูของน้องทุกสัปดาห์เพื่อหาความแดงหรือกลิ่นเหม็น ซึ่งอาจบ่งชี้ถึงการติดเชื้อ เมื่อคุณตรวจหูสุนัขของคุณ ให้ใช้สำลีชุบน้ำยาทำความสะอาดหูที่อ่อนโยนและสมดุล pH เช็ดหูด้านนอกเพื่อช่วยป้องกันการติดเชื้อ อย่าใส่สิ่งใดลงไปในรูหู ให้ทำความสะอาดแค่หูด้านนอกเท่านั้น

เริ่มทำให้น้องสุนัขเครนเทอร์เรียของคุณคุ้นชินกับการแปรงขนและตรวจร่างกายตั้งแต่ยังเป็นลูกสุนัข
สัมผัสอุ้งเท้าของน้องบ่อยๆ เพราะสุนัขมักจะไวต่อสัมผัสที่เท้า และดูในปากของน้อง ทำให้การดูแลขนเป็นประสบการณ์เชิงบวกที่เต็มไปด้วยคำชมและรางวัล แล้วคุณจะวางรากฐานสำหรับการตรวจสัตวแพทย์และการปฏิบัติต่อน้องเมื่อโตเป็นสุนัขเต็มวัย

ในระหว่างที่คุณดูแลขนน้อง ให้ตรวจหาแผล ผื่น หรือร่องรอยการติดเชื้อ เช่น ผิวหนังมีความแดง อ่อนไหว หรือมีการอักเสบ ทั้งบนผิวหนัง จมูก ปาก ตา และเท้า ตาควรใสไม่มีรอยแดงหรือมีขี้ตา การตรวจสอบทุกสัปดาห์อย่างระมัดระวังจะช่วยให้คุณสังเกตเห็นปัญหาสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นได้ตั้งแต่เนิ่นๆ

เช่นเดียวกับทุกสายพันธุ์ คุณควรสอนเด็กๆ ถึงวิธีการเข้าหาและสัมผัสสุนัขเสมอ และคอยดูแลปฏิสัมพันธ์ระหว่างสุนัขและเด็กเล็กๆ ทุกครั้ง เพื่อป้องกันการกัดหรือการดึงหูหรือหางของทั้งสองฝ่าย สอนลูกของคุณไม่ให้เข้าหาสุนัขในขณะที่น้องกำลังกินอาหารหรือนอนหลับ หรือพยายามแย่งอาหารของน้อง ไม่ควรปล่อยสุนัขตัวใด ไม่ว่าจะเป็นมิตรเพียงใด ให้อยู่กับเด็กโดยไม่มีผู้ใหญ่ดูแล